Mapy, przewodniki
Wyszukiwarka
Kalendarz imprez
Subskrypcja

Nowe wydawnictwa
  • 2024-02-01 09:34

    555 zagadek o Górach Stołowych jest próbą zebrania tego, co w Górach Stołowych najciekawsze, wyjątkowe i niepospolite.Jeżeli nigdy w nich nie byłeś, ta książka pozwoli Ci przekroczyć ich granicę i zajrzeć do środka ― do ukrytych tam historii i mrocznych tajemnic. Gwarantuję, że rozdział po rozdziale coraz szerzej będzie się przed Tobą otwierać niezwykły skalny świat, w którym każda piaskowcowa skałka ma w sobie coś wyjątkowego

  • 2024-01-10 21:30

    Opracowanie poświęcone wrocławskiej gastronomii w latach 1957–1970, w którym czytelnik znajdzie informacje o jej strukturze, typach funkcjonujących zakładów oraz ich umiejscowieniu na terenie Wrocławia. Autor pisze również o prowadzonej przez lokale działalności rozrywkowej oraz przedstawia jadłospisy, opisuje też różne problemy z klientelą (gastronomiczne miscellanea). Wszystko to zostało ukazane na tle ówczesnych przemian

  • 2024-01-10 21:20

    Jak przystało na region w Europie Środkowej, ziemia kłodzka istniała i istnieje realnie, determinowana geografią lub decyzjami politycznymi, a zarazem jest tworem wyobraźni, opisywanym w wielu tekstach i językach. Badanie kultury tego obszaru wymaga zatem podejścia historycznego, skupionego na dziejach narodów i grup społecznych oraz historii ich sztuki, duchowości, obyczaju i przemysłu, jak również użycia perspektyw...

  • 2023-11-09 09:43

    Imponujący łańcuch zamków obronnych w Sudetach to część dziedzictwa Piastów, pierwszej historycznej polskiej dynastii. Z czasem Dolny Śląsk zaczął przynależeć do Królestwa Czech, które było częścią Rzeszy Niemieckiej, ale Piastowie śląscy książętami Rzeszy nigdy nie byli, w odróżnieniu np. do Podiebradów oleśnickich. Piastowie kierowali się własnościowym prawem polskim, podkreślali, że są na Śląsku „od zawsze" i otrzymali przywileje od polskiego władcy, co musiał uznać nawet cesarz

  • 2023-11-08 16:23

    Górskie wędrówki to wspaniała przygoda i mnóstwo pozytywnych doświadczeń i wspomnień – z tym stwierdzeniem zgodzi się zapewne każdy miłośnik gór. Ci z nich, którzy zostali rodzicami mogą zadawać sobie pytanie: Jak zarazić dzieci swoją pasją i miłością do wędrowania po górskich szczytach? Jak zachęcić je do odkrywania nowych miejsc i nakierować ich wrodzoną ciekawość świata na górskie szlaki? I jak nie zrazić ich do takiego rodzaju turystyki, który przecież często wiąże się z dużym wysiłkiem?

Które z n/w pasm jest Twoim ulubionym?
Sonda
Wizyt:
Dzisiaj: 699Wszystkich: 13724812

130 lat temu rozpoczęto budowę wieży na Petřínie

Fot. Libor Sváček
Fot. Libor Sváček
2021-03-21 16:50

     Wieża widokowa na wzgórzu Petřín, inspirowana słynną paryską wieżą Eiffla, wyrosła nad Pragą w ciągu zaledwie kilku miesięcy w roku 1891. Budowę rozpoczęto 16 marca 1891 roku, a już 20 sierpnia wieżę otwarto dla zwiedzających. W tym roku mija więc 130 lat od powstania tego symbolu Pragi.

     Kiedy członkowie Klubu Turystów Czeskich udali się na Wystawę Światową do Paryża w 1889 roku, wieża Eiffla wywarła na nich wielkie wrażenie. Postanowili wówczas wznieść w Pradze podobną budowlę, która przyciągałaby tłumy turystów. Pieniądze, które pozostały klubowiczom po wycieczce do Paryża, zostały przeznaczone na poczet budowy wieży. Praski ratusz udostępnił grunt pod budowę na Petřínie. Rozpoczęto zbiórkę dalszych funduszy. Trzeba było działać szybko, bo w roku 1891 w Pradze miała odbyć się Wystawa Jubileuszowa. Wizja nowoczesnego miasta z wieżą widokową, do której można dojechać nawet kolejką linową, przekonała Czechów. Wkrótce zebrano potrzebną kwotę.

     Ponad sześćdziesięciometrowa wieża, zaprojektowana przez architekta Vratislava Pasovskiego, prezesa Klubu Turystów Czeskich, wyrosła w niesamowitym tempie. Prace rozpoczęto 16 marca 1891 roku, a zakończono 2 lipca. 28 lipca dokonano odbioru technicznego wieży i 20 sierpnia odbyło się jej uroczyste otwarcie dla zwiedzających.

     Niewiele się zmieniło od tamtego czasu. Tak jak dawniej turyści wspinają się po 299 schodach lub wjeżdżają windą, która w 1891 roku mogła przewieźć jednocześnie sześć osób i była napędzana silnikiem parowym, zastąpionym później elektrycznym. Równocześnie z wieżą widokową oddano do użytku kolejkę linową. Po zakończeniu Wystawy Jubileuszowej, do pawilonu obok wieży przeniesiono siedzibę Klubu Turystów Czeskich. Wkrótce w pawilonie zainstalowano labirynt luster. Wzgórze Petřín zyskało więc kolejną atrakcję.

     Wieża służyła turystom aż do 1979 roku. Po dwunastoletniej przerwie została ponownie otwarta w maju 1991 roku, podczas drugiej wystawy jubileuszowej w Pałacu Przemysłowym w praskiej dzielnicy Holešovice. Wieża jest zwykle czynna przez cały rok, a podczas szczególnych okazji, na przykład w święta państwowe, bywa specjalnie oświetlona.

Anna Gruszczyńska - CzechTourism

 

  • Dodaj link do:
  • facebook.com
 

Komentarze

  • Tomasz Drożdż2021-03-21 18:29

    Pierwszy raz byłem na wieży na Petříne w roku 1965. Zrobiła wówczas na mnie ogromne wrażenie (podobnie jak lustrzany labirynt). Miałem wtedy dziesięć lat, a mój Ojciec pracował w Československej akademi věd (ČSAV) i mieszkał w akademiku właśnie na Petříne tuż przy samej wieży. Byłem wtedy w Pradze kilka razy. I za każdym razem schodami wdrapywałem się z bratem na wieżę, bo kto by tam jechał windą.

    Nie wiem ile razy byłem na wieży, bo nie jestem w stanie tego policzyć. Nie wyobrażam sobie choćby krótkiego pobytu w Pradze bez spaceru na wieżę. A najchętniej wiosną, gdy kwitną Petřínske sady. I właściwie cieszy mnie to, że atrakcje Petřína są poza trasa wycieczek po Pradze, bo - jak na Pragę - bywa tam całkiem nastrojowo i wręcz intymnie jakby czas czas stanął w miejscu.

    A jak skończą się wirusowe restrykcje - znów wjadę kolejką na Petřín i wlezę piechotą na wieżę. Pewno się bardziej zmęczę niż kilkadziesiąt lat temu. Ale tym bardziej będzie mi smakował obiad U Fleku.

    Szczerze polecam tę wieżę, bo widok z niej jest niezwykły.

Komentarz
Facebook