turystyka kultura Dolny Śląsk
Kalendarz imprez
Polecamy
![gosciniecpodgrusza-200[1].jpg](files/200/gosciniecpodgrusza-200[1].jpg)
.jpg)
Nowe wydawnictwa
- 2024-10-01 13:05
Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych wydał reprint mapy szlaków turystycznych w Górach Sowich, wydanej w 1919 roku przez Wydawnictwo Otto Hellmanna w Dzierżoniowie (Reichenbach in Schlesien). Mapa jest w skali 1:50 000, a jej autorem był Hermann Henkel. Mapę można bezpłatnie otrzymać w wałbrzyskim oddziale DZPK, również pocztą, ale w tym wypadku trzeba przesłać na adres oddziału zaadresowaną do siebie kopertę ze znaczkiem
- 2024-05-19 23:27
Książka zawiera opisy 112 gatunków roślin chronionych przedstawionych na 230 fotografiach. Opisy dotyczą biologii, ekologii, zagrożeń i ochrony poszczególnych gatunków oraz niepublikowanych w książkach tego typu informacji m. in. z wyjaśnieniem źródła pochodzenia nazw polskich i łacińskich, najnowszych badań z zakresu zapylania kwiatów, medycyny, ochrony środowiska, ziołolecznictwa, magii, zabobonów, architektury, symboliki itp.
- 2024-05-17 08:15
Dzieje Środy Śląskiej zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem zarówno historyków oraz regionalistów, jak i jej mieszkańców. Leżące w połowie drogi pomiędzy Wrocławiem a Legnicą miasto dzieliło często losy tych dwóch stolic księstw śląskich, a także przeżywało wzloty i upadki w ramach Korony Czeskiej, Austrii Habsburgów, Prus i Niemiec. W wyniku II wojny światowej Środa Śląska znalazła się w granicach Polski. Poza tą wielką historią miasto posiada wartości, którymi szczyci się do dzisiaj
- 2024-05-17 08:10
28 maja 1997 roku. Południe. Z każdą minutą tłum otaczający klasztor w Lubiążu gęstnieje. Napięcie sięga zenitu, gdy z czarnej toyoty wysiada… sam Michael Jackson! Jaki sekret łączy go z opactwem Cystersów? Czy ma to coś wspólnego z mission impossible, którą Tom Cruise planuje na moście nad Jeziorem Pilchowickim? Może Mirosław Hermaszewski, rezolutny chłopak z Wołowa, który w przyszłości spełni swoje nieziemskie marzenie, zdradzi nam...
- 2024-04-17 11:23
Zaginięcia zawsze się zdarzały. Niektórzy przepadali bez wieści, innych znajdowano martwych, byli i tacy, którzy celowo zacierali za sobą ślady. Waldemar Wilski rozpłynął się w powietrzu podczas swojego wesela. Tropy biegną równolegle przez nieświęte życie Wilskiego, aż komisarz Sonia Kranz znajduje makabryczny dowód, że zaginiony naprawdę mocno wzburzył komuś krew. Dramatyczny przebieg morderstwa wydaje się nieprawdopodobny, ale ponad sto lat temu na tych terenach wydarzyła się podobna historia
Które z n/w pasm jest Twoim ulubionym?
Wizyt:
Dzisiaj: 612Wszystkich: 14211342
Bieleboh
| kota: | 499 m |
| fundator: | Towarzystwo Bieleboh (Bieleboh Verein) |
| konstrukcja: | murowana |
| wysokość: | 15 m |
| otwarta: | 6 maja 1883 r. |
| zniszczona: | istnieje |
Od 1838 na szczycie Bieleboha, należącym wówczas do karczmarza Winkera z Beiersdorfu, odbywały się święta strzeleckie. W 1872 r. karczmarz Wenzel z Beiersdorfu postawił na szczycie płócienny namiot, gdzie oferował turystom piwo i proste potrawy. W 1873 r. mieszkańcy okolicznych wsi stworzyli „Komitet w celu budowy altany widokowej”, który jednak wkrótce z różnych powodów, w tym finansowych, rozwiązał się. W 1882 r. powstało „Towarzystwo Górskie Doliny Górnej Sprewy-Neusalza” (Gebirgsverein Oberes Spreetal-Neusalza), które szybko zaproponowało budowę altany na Bielebohu.
Budowa rozpoczęła się 10 VII 1882 r. Projektowano wznieść budowlę o wysokości 4 m, ale okazała się zbyt niska i podczas prac postanowiono wybudować 12- metrową wieżę wraz ze schroniskiem. Koszty budowy przekroczyły możliwości finansowe towarzystwa, dlatego powołano „Bieleboh-Verein” jako związek budowlany z członkami z miejscowości Beiersdorf, Neusalza, Oppach, Spremberg i Schönbach. Każdy członek musiał zapłacić 400 marek na poczet kosztów budowy, które wyniosły 19 000 marek.
Różne przeciwności losu musieli pokonywać budowniczy. Podczas budowy pewnego razu spadł tak obfity deszcz, że konie nie były w stanie wciągnąć wozów po śliskiej drodze na szczyt. Dlatego zatrudniono dzieci szkolne z Beiersdorfu, które od 9 do 16 IX 1882 r. wniosły na szczyt około 16 000 cegieł. W zimie prace przerwano, a w celu ochrony materiału budowlanego przed kradzieżą wybudowano na szczycie prymitywny schron i zatrudniono jako stróża pana Tätze, który pochodził z przysiółka Beiersdorfu o nazwie Zwenke. Był on pierwszym mieszkańcem na Bielebohu. Otwarcie wieży i schroniska nastąpiło 6 V 1883 r. W ciągu pierwszego miesiąca odwiedziło szczyt 1500 osób. Dobudówki wykonano w latach 1909-1914. W 1913 r. doprowadzono prąd elektryczny. W 1914 r. wykonano wodociąg.
2 czerwca 1910 w wieżę trafił piorun i mocno ją zniszczył. Wieże odbudowano w zmienionej formie i podwyższono o 3 m do 15 m. 25 IX 1910 r. otwarto krytą platformę widokową. Później „Bieleboh-Verein” rozwiązał się przekazując wieżę wsi Beiersdorf. Od 1932 r. na Bielebohu odbywają się koncerty w Zielone Święta. W 1934 r. zbudowano drogę dojazdową i parking. W czasach hitlerowskich zmieniono słowiańską nazwę Bieleboh na Huhberg. Z okazji 100- lecia wieży w dniu 6 V 1983 r. odsłonięto tablicę pamiątkową z napisem „100 Jahre Bieleboh” (100 lat Bieleboh) ufundowaną przez Kulturbund-Ortsgruppe Beiersdorf (Związek Kulturalny-sekcja Beiersdorf).
Marcin Dziedzic
Źródło: Ernst Siegel, Unsere Oberlausitzer Berge. Ein Wanderführer, Bautzen 1991, s. 128-131.
- Dodaj link do:
