Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych wydał reprint mapy szlaków turystycznych w Górach Sowich, wydanej w 1919 roku przez Wydawnictwo Otto Hellmanna w Dzierżoniowie (Reichenbach in Schlesien). Mapa jest w skali 1:50 000, a jej autorem był Hermann Henkel. Mapę można bezpłatnie otrzymać w wałbrzyskim oddziale DZPK, również pocztą, ale w tym wypadku trzeba przesłać na adres oddziału zaadresowaną do siebie kopertę ze znaczkiem
Książka zawiera opisy 112 gatunków roślin chronionych przedstawionych na 230 fotografiach. Opisy dotyczą biologii, ekologii, zagrożeń i ochrony poszczególnych gatunków oraz niepublikowanych w książkach tego typu informacji m. in. z wyjaśnieniem źródła pochodzenia nazw polskich i łacińskich, najnowszych badań z zakresu zapylania kwiatów, medycyny, ochrony środowiska, ziołolecznictwa, magii, zabobonów, architektury, symboliki itp.
Dzieje Środy Śląskiej zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem zarówno historyków oraz regionalistów, jak i jej mieszkańców. Leżące w połowie drogi pomiędzy Wrocławiem a Legnicą miasto dzieliło często losy tych dwóch stolic księstw śląskich, a także przeżywało wzloty i upadki w ramach Korony Czeskiej, Austrii Habsburgów, Prus i Niemiec. W wyniku II wojny światowej Środa Śląska znalazła się w granicach Polski. Poza tą wielką historią miasto posiada wartości, którymi szczyci się do dzisiaj
28 maja 1997 roku. Południe. Z każdą minutą tłum otaczający klasztor w Lubiążu gęstnieje. Napięcie sięga zenitu, gdy z czarnej toyoty wysiada… sam Michael Jackson! Jaki sekret łączy go z opactwem Cystersów? Czy ma to coś wspólnego z mission impossible, którą Tom Cruise planuje na moście nad Jeziorem Pilchowickim? Może Mirosław Hermaszewski, rezolutny chłopak z Wołowa, który w przyszłości spełni swoje nieziemskie marzenie, zdradzi nam...
Zaginięcia zawsze się zdarzały. Niektórzy przepadali bez wieści, innych znajdowano martwych, byli i tacy, którzy celowo zacierali za sobą ślady. Waldemar Wilski rozpłynął się w powietrzu podczas swojego wesela. Tropy biegną równolegle przez nieświęte życie Wilskiego, aż komisarz Sonia Kranz znajduje makabryczny dowód, że zaginiony naprawdę mocno wzburzył komuś krew. Dramatyczny przebieg morderstwa wydaje się nieprawdopodobny, ale ponad sto lat temu na tych terenach wydarzyła się podobna historia
kota: | 253 m |
fundator: | F. Schröter-Wättrisch |
konstrukcja: | kamienna |
wysokość: | |
otwarta: | 18 października 1869 r. |
zniszczona: | istnieje |
Pierwszą wieżę Bismarcka wzniósł na ziemi zamieszkałej niegdyś przez Niemców właściciel majątku ziemskiego w Wättrisch (dzisiaj wieś Sokolniki), major w stanie spoczynku Friedrich Schröter (1820-1888). Wieża ta wybudowana została na Jańskiej Górze (253 m) koło Janówka (gmina Jordanów Śląski) na Dolnym Śląsku.
Ta neogotycka budowla o średnicy około 4 m otoczona była pierwotnie przez okrągły drewniany pawilon o promieniu 5,20 m (patrz widokówka z ok. 1900 r.). Do budowy wieży posłużył miejscowy serpentynit, oraz piaskowiec, granit i cegły. Całkowita wysokość wieży wynosi 22,5 lub 25m. Koszt wieży wyniósł 18.000 marek. Wieża podzielona została na sześć kondygnacji. Dolna część (piwnica i parter) posiada osobne wejście. Parter wieży służył za izbę pamięci Bismarcka.
Na zewnątrz wieży znajdują się schody, które prowadzą do górnego wejścia. Stąd kamiennymi schodami można wejść na wyższe kondygnacje. Na ostatniej kondygnacji (wartowni), znajdowały się kiedyś metalowe schody, prowadzące na platformę widokową otoczoną krużgankiem .
Nad górnym wejściem do wieży znajdowała się tablica z pozłacaną inskrypcją
EHREN BISMARCK
KU CZCI BISMARCKA)
a pod nią rok zakończenia budowy "1869". Dwie marmurowe tablice znajdowały się w wartowni. Przymocowane były do ściany, na których widniały inskrypcje:
ZUR ERINNERUNG AN DIE RUHMES- UND SEGENREICHEN JAHRE 1864 UND 1866
NA PAMIĄTKĘ CHWALEBNYM I BŁOGOSŁAWIONYM LATOM 1864 I 1866)
oraz
DEM ANDENKEN AN DEUTSCHLANDS RUHMREICHES SIEGES-UND EINIGUNGSJAHR 1870 WEIHT DIESEN STEIN DER BAUHERR
(NA PAMIĄTKĘ CHWALEBNEGO ROKU ZWYCIĘSTWA I ZJEDNOCZENIA NIEMIEC 1870. KAMIEŃ TEN POŚWIĘCA INWESTOR)
Uroczystego otwarcia wieży dokonano 18.10.1869 r. Od roku 1870 w każdą sobotę i niedzielę wieża wraz z otaczającym ją parkiem dostępna była dla zwiedzających. Klucze do wieży można było wypożyczyć od służącego właściciela majątku. W wieży prowadzona była działalność gastronomiczna i rozrywkowa.
Sieglinde Seele i Günter Kloss, autorzy książki "Wieże i kolumny Bismarcka", wyd. Michael Imhof, Petersberg 1997, zastali tę wieżę w stanie wymagającym renowacji. Brakowało pawilonu oraz jakiejkolwiek informacji wskazującej, ze jest to wieża Bismarcka. Kamiennymi schodami (42 stopnie) można było dostać się na galerię z krużgankiem. Następne 22 stopnie prowadziły na piętro z oknami o kształcie ostrołuku. Brakowało ostatniej części schodów (metalowych), prowadzących do platformy widokowej.
W czasie drugiej wojny światowej w wieżę trafiły dwa pociski, które uszkodziły ją w znacznym stopniu. Od roku 2003 wieża jest prawnie chroniona ze względu na swe walory historyczne (pierwsza wieża w swej kategorii), estetyczne, architektoniczne, oraz atrakcyjne położenie na malowniczym punkcie wysokościowym. Na szczyt wzniesienia (Jańska Góra, 253 m) najdogodniej dość polną drogą od strony wsi Piotrówek.