Teatr Lalek: Posłuchaj, co mówi Ziemia

     Idę jedną z wrocławskich ulic. Wybrukowana jest granitową kostką, ułożoną dokładnie, jedna przy drugiej. Z jednej strony zachwyca jakość jej ułożenia, której nie zaszkodziła zawierucha wojenna, a potem kilkadziesiąt lat użytkowania, z drugiej zadziwia jej ilość - na przestrzeni kilkuset metrów to tysiące kamiennych sześcianów, które kiedyś były skałą, może górą w krajobrazie? 

    Przyszedł jednak człowiek, wyciął, przekształcił, położył dla swej wygody w mieście… W skali świata to zapewne miliony, setki milionów, może nawet miliardy takich kostek, które złożyłyby się na całkiem pokaźne pasmo górskie. A to tylko mały wycinek działalności człowieka, jego przekształcania świata, kształtowania krajobrazu, a w konsekwencji często… niszczenia! No właśnie… Niszczenia! Poza głosami ekologów, nie słychać protestów, ale ciekawe, co powiedziałaby nam Ziemia, gdyby umiała mówić? Czy poskarżyłaby się na nasze działania, krzyczałaby z rozpaczy, ruszyłaby nasze sumienia? 

     We wrocławskim Teatrze Lalek już za kilka dni premiera przedstawienia zatytułowanego „Ziemianie”, ekologicznej bajki, w której głos mają zwierzęta i rośliny. Przeznaczona jest dla dzieci powyżej szóstego roku życia, ale wiele ciekawych myśli znajdą w niej także widzowie dorośli, którzy nie raz zastanowią się podczas przedstawienia nad kondycją naszej planety, kierunkiem w którym zmierzamy i czy aby nie jest już za późno?

     W spektaklu Pszczółka dowiaduje się od tryumfującego Smoga Podwawelskiego, pożerającego wszystko i wszystkich dookoła, że jest ostatnią pszczołą na Ziemi. Bohaterka nie może zrozumieć, co się stało z pozostałymi pszczołami, rozpoczyna więc ich poszukiwania. Towarzyszy jej w nich przyjaciel – Klimat, który jednak nie ma wiele czasu: z minuty na minutę kurczy się i topnieje jak lodowce Arktyki. Przyjaciołom udaje się odnaleźć Rozedrganą Gardenię. Żeby uwolnić ją spod władzy Smoga, Pszczoła i Klimat muszą znaleźć silnego sprzymierzeńca. Staje się nim Żubr Białowieski, który niestety także nie może się czuć bezpiecznie. Na Żubra poluje bowiem Minister Bull Dogerre, dowodząc, że żubrów jest za dużo, potrzebują zbyt wiele jedzenia i stwarzają zagrożenie dla ludzi. 

Waldemar Brygier – NaszeSudety

Tekst: Jarosław Murawski
Reżyseria: Lena Frankiewicz
Scenografia i kostiumy: Michał Dracz
Muzyka: Kamil Pater
Choreografia: Izabela Chlewińska

Obsada:
Agata Cejba (gościnnie) – Rozedrgana Gardenia
Kamila Chruściel – Filozofia Ptaków, Żubr Białowieski
Anna Makowska-Kowalczyk – Ostatnia Pszczoła
Tomasz Maśląkowski – Smog Podwawelski
Grzegorz Mazoń – Klimat, Minister Bull Dogerre