Znane postacie
Gdyby spróbować stworzyć zestawienie nazwisk znanych osób, które związane były z Sudetami, bądź to przez urodzenie, bądź przez działalność zawodową, czy nawet smierć, to lista ta byłaby bardzo, bardzo długa. Nie jesteśmy w stanie zgromadzić w tym miejscu biogramów wszystkich takich osób, ale mamy nadzieję, że sukcesywnie będą pojawiały się kolejne nazwiska na naszej liście...
Marianna Orańska (1810-1883)
Wnikliwy turysta, przeglądając mapy Gór Bialskich i Masywu Śnieżnika, z pewnością zauważy, że w nazwach miejscowych tych okolic wielokrotnie pojawia się imię Marianna. Przykładem mogą być chociażby kamieniołom "Biała Marianna" koło Stronia Śląskiego, Mariańskie Skały na Żmijowcu, czy Droga Marianny prowadząca na Przełęcz Płoszczynę
Oskar Gutwinski (1873-1932)
Najsławniejszym przedwojennym góralem i pionierem narciarskim działającym w Jesionikach był dr Oskar Gutwinski. Paradoksem jest, że urodził się w 1873 roku w położonej na równinie Osobłodze. Jako najstarszy syn tamtejszego aptekarza, od dziecka miał bliski kontakt z medycyną, którą później studiował w Wiedniu. Pracował jako dentysta w Šumperku
Patschovsky Wilhelm (1856-1927)
Swoistym fenomenem był żyjący na przełomie XIX i XX w. Wilhelm Patschovsky, urodzony 23.01.1856 r. we Wleniu, a więc w pięknym przełomie Bobru, u podnóża prastarego zamczyska. W 140-lecie jego przyjścia na świat warto przypomnieć tę arcyciekawą postać, który nie miał i nie ma równych w zakresie twórczości przewodnikowej, oczywiście jeśli chodzi o Sudety
Peuckert Will-Erich (1895-1969)
Will-Erich Peuckert (11.05.1895 – 25.10.1969) należał do jednej z szeregu niezwykłych postaci, które przyciągnęły Karkonosze i Góry Izerskie. "[...] większego Ślązaka niż on nie spotkałem w całym swoim życiu” - tak rozpoczynał charakterystykę postaci W.-E. Peuckerta z okazji sześćdziesiątej rocznicy jego urodzin Gerhart Pohl, sekretarz, i jak o sobie mawiał „giermek” Gerharta Hauptmanna
Robert Herzog – biskup z Budzowa
Robert Herzog przyszedł na świat w Budzowie, wówczas Schönwalde, 17 lutego 1823 r. jako syn Józefa Herzoga i jego żony Barbary z domu Herold. Chrzest przyjął Robert w kościele parafialnym św. Wawrzyńca. Wychowywał się w dość skromnych warunkach w otoczeniu swoich dwóch sióstr i trzech braci. Niestety, dziś nie możemy wskazać na dom, w którym urodził się przyszły kapłan, a później biskup
Stefan Witczak ''Kruszynka'' (1948-2006)
Kruszynkę znałem od 25 lat, był niezwykłym człowiekiem, bardzo czułym na krzywdę ludzką. Chętnie pomagał chorym, szczególnie niepełnosprawnym dzieciom. Troską ogarniał ludzi także spoza granic swojej parafii. Niósł między innymi posługę duszpasterską do Sybiraków, ludzi starych, ale także braci Czechów za granicą państwową
Tadeusz Steć - adnotacja biograficzna
Tadeusza Stecia (1925-1993) czytelnikom „Sudetów" przedstawiać nie trzeba. Przewodnik, nauczyciel przewodników i chyba największy znawca regionu jeleniogórskiego w okresie powojennym jest znany poza samym środowiskiem turystycznym. Niedawno stał się przedmiotem kontrowersyjnej dyskusji w związku z pomysłem nazwania jego imieniem jednej z uliczek Jeleniej Góry
W czternastą rocznicę śmierci Marka Wikorejczyka
Znał Góry Izerskie i Karkonosze lepiej niż kto inny. Zarówno po polskiej jak i po czeskiej stronie. Znał nie tylko szlaki, ścieżki, doliny, jary, przełęcze i wyborne miejsca widokowe. Znał historie tych miejsc, historie ludzi, którzy tam żyli i działali, ciekawostki, anegdoty, dykteryjki, legendy i mity. Ilość przewędrowanych przez Marka szlaków była wprost proporcjonalna do ilości skrupulatnie gromadzonych książek, wycinków, notatek, zdjęć i innych wartościowych szpargałów
Waldemar Siemaszko (1931-1994)
Był niezwykłą postacią. Prawdziwym człowiekiem gór. Z czasem stał się ich naturalnym składnikiem, bez którego trudno wyobrazić sobie karkonoski krajobraz drugiej połowy minionego stulecia. Kochał góry i jak mało kto znał rządzące nimi prawa. Uwielbiał też ludzi, którzy wybierali dla siebie górskie szlaki. Czuł ich potrzeby i rozumiał zachowania w skrajnych sytuacjach
Święty Wawrzyniec
Święty Wawrzyniec żył w XIII wieku i był jednym z zaufanych sług papieża Sykstusa II. Kiedy w okresie prześladowań chrześcijan pojmano papieża i uwięziono go, Wawrzyniec z własnej woli chciał również dzielić los Głowy Kościoła. Ten jednak zabronił mu tego, prosząc go jednocześnie, by wszystkie dobra kościelne rozdał ubogim