Dolnośląski Zespół Parków Krajobrazowych wydał reprint mapy szlaków turystycznych w Górach Sowich, wydanej w 1919 roku przez Wydawnictwo Otto Hellmanna w Dzierżoniowie (Reichenbach in Schlesien). Mapa jest w skali 1:50 000, a jej autorem był Hermann Henkel. Mapę można bezpłatnie otrzymać w wałbrzyskim oddziale DZPK, również pocztą, ale w tym wypadku trzeba przesłać na adres oddziału zaadresowaną do siebie kopertę ze znaczkiem
Książka zawiera opisy 112 gatunków roślin chronionych przedstawionych na 230 fotografiach. Opisy dotyczą biologii, ekologii, zagrożeń i ochrony poszczególnych gatunków oraz niepublikowanych w książkach tego typu informacji m. in. z wyjaśnieniem źródła pochodzenia nazw polskich i łacińskich, najnowszych badań z zakresu zapylania kwiatów, medycyny, ochrony środowiska, ziołolecznictwa, magii, zabobonów, architektury, symboliki itp.
Dzieje Środy Śląskiej zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem zarówno historyków oraz regionalistów, jak i jej mieszkańców. Leżące w połowie drogi pomiędzy Wrocławiem a Legnicą miasto dzieliło często losy tych dwóch stolic księstw śląskich, a także przeżywało wzloty i upadki w ramach Korony Czeskiej, Austrii Habsburgów, Prus i Niemiec. W wyniku II wojny światowej Środa Śląska znalazła się w granicach Polski. Poza tą wielką historią miasto posiada wartości, którymi szczyci się do dzisiaj
28 maja 1997 roku. Południe. Z każdą minutą tłum otaczający klasztor w Lubiążu gęstnieje. Napięcie sięga zenitu, gdy z czarnej toyoty wysiada… sam Michael Jackson! Jaki sekret łączy go z opactwem Cystersów? Czy ma to coś wspólnego z mission impossible, którą Tom Cruise planuje na moście nad Jeziorem Pilchowickim? Może Mirosław Hermaszewski, rezolutny chłopak z Wołowa, który w przyszłości spełni swoje nieziemskie marzenie, zdradzi nam...
Zaginięcia zawsze się zdarzały. Niektórzy przepadali bez wieści, innych znajdowano martwych, byli i tacy, którzy celowo zacierali za sobą ślady. Waldemar Wilski rozpłynął się w powietrzu podczas swojego wesela. Tropy biegną równolegle przez nieświęte życie Wilskiego, aż komisarz Sonia Kranz znajduje makabryczny dowód, że zaginiony naprawdę mocno wzburzył komuś krew. Dramatyczny przebieg morderstwa wydaje się nieprawdopodobny, ale ponad sto lat temu na tych terenach wydarzyła się podobna historia
Praski Jezusek (Pražské Jezulátko, po włosku Bambina di Praga) ma swoje sanktuarium w kościele Matki Boskiej Zwycięskiej. Przed ołtarzem znajduje się modlitwa w kilkunastu językach, między innymi w polskim. Poza tym widoczne są wota nawet z tak dalekich krajów jak Filipiny, Chiny czy Wietnam. Przed figurką można zobaczyć klęczących, modlących się ludzi.
Szesnastowieczna cudowna figurka, słynna na cały świat, pochodzi z Hiszpanii. Praskie przedstawienie Jezuska ma 47 cm wysokości, a wykonał je z wosku nieznany artysta w XVI wieku. Figurkę ofiarowała klasztorowi Karmelitów bosych na Małej Stranie Polyxena z Lobkovic w 1628 roku. Od XVII wieku Praski Jezusek jest przedmiotem szczególnego kultu i przypisuje mu się rozliczne cudowne uzdrowienia.
Jedna z legend opowiada o bogatej niewidomej i głuchej pani, która po dotknięciu figurki wyzdrowiała. Zapragnęła ją mieć na własność i zabrała do swojego pałacu. Następnego dnia, gdy chciała wyjechać karetą, konie stanęły i za nic nie chciały ruszyć. Zrozumiała, że musi cudowną figurkę oddać, aby mogła ona służyć także innym.
W 1648 roku, w ostatnim roku wojny trzydziestoletniej, Mala Strana była okupowana przez Szwedów, którzy opieszale opuszczali lewobrzeżną Pragę w myśl układów o zawieszeniu broni. Szwedzi w tym czasie dokładnie rabowali dom za domem, pałac za pałacem. Karmelici gorliwie modlili się o cud. W końcu głównodowodzący szwedzki generał Koenigsmark wydał zakonowi żelazny list, który zagwarantował bezpieczeństwo kościołowi i całemu klasztorowi. Ten cud również przypisuje się Jezuskowi.
Ostatni cud miał miejsce w 1994, kiedy indiańska kobieta modliła się o uzdrowienie i jej modlitwa spełniła się. Opiekuńczy posążek jest ubrany w prawdziwe szaty. W szatni Jezulátka jest około siedemdziesięciu ubranek. Jezulátko jest przebierany w zależności od roku liturgicznego (np. w białą sukienkę podczas świąt Bożego Narodzenia oraz Wielkanocy, w czerwoną przy okazji Świętego Tygodnia, w fioletową podczas postu i Adwentu, itp.). Najstarsze szaty pochodzą z 1700 roku. Kolejne wciąż napływają z całego świata. Habsburska cesarzowa Maria Teresa osobiście uszyła mu strój. W 1958 roku delegacja Komunistycznej Partii Wietnamu wręczyła towarzyszom z Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Czechosłowacji dar ludu swojego kraju, sukienkę dla Jezulátka. Wietnamczycy byli przekonani, że tak nakazuje oficjalna etykieta. Popularność figurki rosła. Powstały liczne kopie na przykład z miśnieńskiej porcelany, rozchodziły się oleodruki, później fotografie. W XIX wieku kult rozszerzył się na cały świat, szczególnie w krajach hiszpańskojęzycznych.
Jeśli ktoś chciałby zobaczyć słynną figurkę, najlepiej dojść z mostu Karola ulicą Mostecką do Karmelickiej i skręcić na wysokości kościoła świętego Mikołaja na Małej Stranie w lewo. Kościół Matki Bożej Zwycięskiej znajduje się po prawej stronie po kilkuminutowym spacerze. Nie można tego przeoczyć.
Praski Jezusek w Kowarach
Jak Praski Jezusek znalazł się w Kowarach? Najprawdopodobniej po 1728 roku. W setną rocznicę podarowania figurki stworzono 30 kopii woskowych i wysłano w różne miejsca Królestwa Czeskiego. Aby słynna figurka miała godne miejsce, prawdopodobnie Antoni Dorasil w 1751 r. wybudował dla niej kaplicę w kowarskim kościele. Znajduje się ona w bocznej nawie po prawej stronie głównego ołtarza. Kaplica jest typowo barokowa z najładniejszym sklepieniem stiukowo -ornamentycznym. W ołtarzu umieszczono w szklanej szafce woskową figurkę.
Bibliografia:
Dudak Vladislav, Prague Pilgrim or Prague from every side, Publishing House Baset, Praga 1995,
Kroh Antoni, Praga: przewodnik, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007,
Skowronek J., Tanty M., Wasilewski T., Historia Słowian Południowych i Zachodnich, PWN, Warszawa 1988.
Artykuł jest częścią działu "Kowarskie wątki w Pradze"